2014, മാർച്ച് 7, വെള്ളിയാഴ്‌ച

         






                           തറവാട്‌

                           ഈ പനിച്ചൂടിൽ തിളയ്ക്കുമൊരു
                           ഓർമ്മയിലെ കടിഞ്ഞാണില്ലാത്ത യാത്ര
                           പാടത്തെ കൊയ്ത്ത്‌ പാട്ടും , പതിരു പാറ്റും
                           ചെറുമികിടാങ്ങളും , 

                           അധ്വാനത്തിൻ ചിറകു മുളയ്ക്കുമൊരു
                           വിയർപ്പിൻ ചുടുചാലും , ഓർമ്മയിലൊരു
                           നൂറുമേനി വിളവിൻ പ്രതീതി.
                           നാട്ടുമാവിലെ കണ്ണിമാങ്ങതൻ പുളിപ്പ്‌
                           കണ്ണിലൊരു കുട്ടിത്തത്തിൻ മണം ചേറ്റി.

                           മുറച്ചെറുക്കന്റെ കുസൃതിയിലൊരുമ്മയും
                           കരച്ചിലിൽ മങ്ങിയാ കഴ്ചയിലൊരു
                           പുളിവാറിൻ ചടുല താളവും , കാതിൽ
                           ഒരു മുരളിച്ചയായി.

                           നിന്റെ ആദ്യ ചുംബനം കൈപ്പായി
                           മനതാരിൽ വെറുപ്പിൻ നിഴലായി
                           ഒരു ഉണങ്ങാ മുറിവിന്റെ വടുപോലെ
                           എന്നിൽ പാടു കെട്ടി ,

                           സർപ്പക്കാവിലെ ഉറയലിൽ ഒരു നാഗമായി
                           ശൽക്കങ്ങളില്ലാ നാഗമായി ,
                           പരകായ പ്രവേശമായി , ഉടലുവേണ്ടാ
                           ഈ യാത്ര ഒരു മാത്ര അറിയാത്ത യാത്ര .

2 അഭിപ്രായങ്ങൾ:

  1. ഉടഞ്ഞ ചില്ലുകൾ വാരികൂട്ടുമ്പോൾ കൈകൾ മുറിയും......
    ഓർമ്മകളെ തലോലിക്കുമ്പോൾ മനസും....
    എങ്കിലും.. എന്നുമെൻറെ ഓർമ്മകളിൽ...
    നിറമേകുന്നു എൻറെ ബാല്യകാലം ....

    വരികൾ നന്നായിട്ടുണ്ട് അമ്മുസാ

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ
  2. ഉണങ്ങാത്ത മുറിവിന്റെ പാടുകള്‍...

    മറുപടിഇല്ലാതാക്കൂ